Wiele Polskich firm boryka się z brakiem terminowej zapłaty za dostarczone towary lub wykonane usługi. Oznacza to często zaburzenie płynności finansowej. W podatku VAT mamy obecnie przepisy dotyczące tzw ulgi na złe długi. Wierzytelność uznaje się za nieściągalną po upływie 90 dni od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze. Dzięki tej zmianie przedsiębiorcy szybciej mogą skorzystać z ulgi na złe długi. Innymi słowy, wierzyciele zyskali prawo do wcześniejszego skorzystania z ulgi na złe długi i wcześniej mogą obniżyć VAT należny, natomiast dłużnicy są zmuszeni do wcześniejszej korekty odliczonego VAT. A co podatkiem dochodowym?

W podatkach dochodowych, zarówno od osób fizycznych (PIT), jak i od osób prawnych (CIT), obowiązuje zasada, że przychodem są kwoty należne choćby faktycznie nie zostały otrzymane. Ma to ten skutek że przychód podatkowy powstaje niezależnie od tego, czy została zapłacona należność wynikająca z tego przychodu.

Analogicznie uregulowane są koszty podatkowe. Dłużnicy, zalegający z zapłatą zobowiązań wynikających z operacji gospodarczych, uprawnieni są do obniżania przychodu do opodatkowania o niezapłacone wierzycielowi kwoty z tytułu dokonanych operacji gospodarczych.

Od 01.01.2020 r. wejdą w życie rewolucyjne zmiany w ustawach podatkowych dotyczących przeciwdziałania zatorom płatniczym w firmach.

Kluczową zmianą podatkową, będą nowe przepisy mające na celu rozpoznawanie w PIT i CIT skutków tzw. złych długów oraz możliwość zastosowania ulgi na złe długi. Mechanizm jest zbliżony do tego funkcjonującego w podatku VAT.

Od 1 stycznia wierzyciele pomniejszą podstawę opodatkowania o kwotę przychodu w przypadku, w którym wierzytelność nie zostanie uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 90 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub fakturze. Z kolei dłużnicy będą mieli obowiązek doliczenia do podstawy opodatkowania kwoty nieuregulowanego zobowiązania, co ma ich motywować do zapłaty.

Przepisy ustawy będą miały zastosowanie do transakcji handlowych w przypadku których termin zapłaty upływa po dniu 31.12.2019 r.

Oczywiście po pomniejszeniu podstawy opodatkowania może dojść do sytuacji w której

➢ dłużnik zapłaci wierzytelność lub

➢ wierzyciel wierzytelność sprzeda.

W takim wypadku, wierzyciel będzie musiał zwiększyć podstawę opodatkowania oraz zapłacić podatek w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana (zbyta). Natomiast dłużnik, który ureguluje zobowiązanie, będzie miał prawo do korekty zwrotnej w rozliczeniu za okres, w którym zobowiązanie zostanie uregulowane.

Wprowadzenie możliwości pomniejszenia przez wierzyciela podstawy opodatkowania o kwotę wierzytelności, jeżeli wierzytelność ta nie zostanie uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 90 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub fakturze (rachunku).

Jeżeli już po dokonaniu korekty podstawy opodatkowania należność zostałaby uregulowana (lub zbyta), zgodnie z przepisem, wierzyciel będzie musiał zwiększyć podstawę opodatkowania oraz zapłacić podatek w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana (zbyta).

Natomiast na dłużnika, aby zmotywować go do regulowania jego zobowiązań gospodarczych, ustawa przewiduje nałożenie obowiązku doliczenia do podstawy opodatkowania kwoty nieuregulowanego zobowiązania.

Jeżeli dłużnik ureguluje zobowiązanie, będzie miał prawo do korekty zwrotnej w rozliczeniu za okres, w którym zobowiązanie to zostanie uregulowane.

Warunki stosowania ulgi

➢ dłużnik na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego dzień złożenia zeznania podatkowego nie jest w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji

➢ od daty wystawienia faktury ( lub zawarcia umowy dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym została wystawiona faktura ( lub została zawarta umowa, a w przypadku gdy rok kalendarzowy, w którym wystawiono fakturę ( jest inny niż rok kalendarzowy, w którym zawarto umowę gdy nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku kalendarzowego późniejszej z tych czynności

➢ transakcja handlowa zawarta jest w ramach działalności wierzyciela oraz działalności dłużnika, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

Termin zapłaty określony w umowie nie może przekraczać 60 dni, liczonych od dnia doręczenia dłużnikowi faktury lub rachunku, potwierdzających dostawę towaru lub wykonanie usługi, chyba że strony w umowie wyraźnie ustalą inaczej i pod warunkiem że ustalenie to nie jest rażąco nieuczciwe wobec wierzyciela.

Pozdrawiam

Marta N